جسیکا والش٬صراحت دیوانه‌وار

چه چیزی باعث می‌شود نام یک طراح گرافیک در تاریخ ماندگار شود؟ یا چه چیزهایی باعث می‌شود بعضی افراد وجوه تمایز بیشتر و خاص‌تری نسبت به دیگران داشته باشند یا حتی خلاق‌تر باشند؟ هرچقدر که بیشتر به پاسخ این سوال فکر کنیم، بیشتر متوجه خواهیم شد که همیشه همه چیز این نیست که چقدر طراحی دستی قوی تری داریم یا چقدر نرم‌افزاری را بلدیم یا مثلا چه سبکی را مثل کف دستمان می‌شناسیم و خوب از آن پیروی می‌کنیم. گرچه این‌ها همه نیاز های یک دیزاینر اند، اما کافی نیستند. در این میان می‌توان با نگاه کردن به فرایندهای کاری و حتی زندگی شخصی افراد برجسته در هر شغلی، کمی بیشتر فهمید که ماشین موفقیت چگونه عمل می‌کند.

جسیکا والش (Jessica Walsh) طراح گرافیک، روانشناس و دیزاینر مشهور آمریکایی، کسی‌ست که همواره الگوی مناسب و جذابی برای گرافیست‌ها و دیزاینرهای عصر مدرن است. از جسیکا والش همواره در بین ۱۰۰ دیزاینر مطرح دنیا یاد می‌شود و همچنین تا به حال برنده بسیاری از جوایز مطرح دنیای دیزاین و گرافیک شده است.والش در یازده سالگی کار خود را با طراحی سایت آغاز کرد و پس از مدتی توانست سایتی برای آموزش طراحی سایت‌های HTML به کودکان، طراحی کند. او موفق شد تا بازدید بسیار زیادی از طریق این پروژه به دست بیاورد و از طریغ تبلیغاتی که در این سایت انجام میداد اولین درآمد های خود را کسب کرد. همین موفقیت او باعث شد تا به موضوع طراحی علاقه‌اش دو چندان شود و مسیر او را به شکلی ساخت که در سال ۲۰۰۸ توانست با مدرک لیسانس طراحی گرافیک از دانشگاه هنرهای زیبای رودآیلند فارغ‌التحصیل شود. در همان زمان او تصمیم گرفت که در استودیو طراحی «پنتاگرام» زیر نظر پائولا شر «Paula Scher» دیگر طراح زن مشهور آمریکایی، کارآموزی کند. در این میان شانس همکاری با مجله print  و نیویورک تایمز را نیز پیدا کرد. پس از آن با استفان ساگمایستر «Stefan Sagmeister» آژانس طراحی Sagmeister & walsh را تاسیس کردند و با برند های معروفی همچون    Levi’s , Aizone , Adobe همکاری کردند. سرانجام در سال ۲۰۱۹ والش موفق شد تا شرکت طراحی مستقل خودرا با نام &walsh  راه اندازی کند. شرکت او جزو ۱% شرکت های طراحی است که توسط زنان اداره می‌شود.

پیکسل ها ناتوانند!

آثار والش عموما شباهت چندانی با روتین‌های بصری ندارند. او در زمان تحصیلش علاقه زیادی به عکاسی داشت و از جهتی همواره در کلاس‌های نجاری، مجسمه‌سازی و کاردستی شرکت می‌کرد و همین باعث شد تا او سبک شخصی خودش را پیدا کند. آثار او همواره مملو از انرژی، قدرت، صراحت و جلوه‌های سورئالیستی است.او را حتی می‌توان خالق سبک تصویر سازی رنگارنگ « Colorful illustration » نامید. او برای طراحی کمتر به سراغ کامپیوتر می‌رود و بیشتر با اشیا، عکاسی کردن و یا رنگ‌آمیزی روی بدن (که قبل از والش چندان مورد توجه قرار نگرفته بود) آثارش را به وجود می‌آورد. او در این رابطه می‌گوید: “همیشه برای شروع یک پروژه، اول به سراغ کامپیوتر نروید. کمی خودرا با کاغذ، محیط، اشیا و رنگ‌ها درگیر کنید. آنجاست که حتما ایده‌های تصادفی جذابی به سراغ شما می‌آید، این چیزی است که در پیکسل‌ها اتفاق نمی‌افتد.”

انسانیت اولویت دارد.

جسیکا والش در کنار فعالیت‌های شغلی و حرفه‌ای خود، فعالیت‌های اجتماعی در حوزه حقوق زنان و مسائل سیاسی و روانشناسی نیز دارد، که البته این فعالیت‌ها به شکل تنگاتنگی با فلسفه دیزاین و طراحی شخصی او گره خورده است. والش از دیزاین نه فقط برای خلق زیبایی، بلکه برای مطلوب کردن محیط زندگی‌اش بهره می‌برد. یکی از مشهورترین پروژه‌های او در زمینه روانشناسی و اجتماعی-سیاسی، پروژه ۱۲نوع مهربانی « ۱۲ Kinds of Kindness» است که در وبلاگی به همین نام منتشر شد. او در این پروژه به ما کمک می‌کند تا افراد مهربان‌تری در زندگی خود باشیم. از دیگر آثار او در این فضا می‌توان از «۴۰ روز قرار ملاقات» نیز یاد کرد.

الهام گرفتن از دنیای طراحی، برای طراحی سم است!

قطعا تجربیات زیستی ما در تولید آثار هنری و نوع دیزاین ما موثر خواهد بود. تصور کنید که شما یک موزیسین هستید و شبانه روز، فقط به موسیقی پاپ گوش می‌دهید. حال می‌خواهید خودتان اثری خلق کنید. نتیجه کار شما چقدر متفاوت‌تر از آنچه که همیشه گوش داده‌اید خواهد بود؟!

والش در یکی از مصاحبه هایش دراین باره می‌گوید:” من ترجیح می‌دهم از حوزه‌های خارج از طراحی(گرافیک)، مانند هنر، مُد، سینما، مبلمان، ادبیات یا روانشناسی الهام بگیرم. من فکر می‌کنم که هرچه تجربیات شما و منابع الهامتان متنوع‌تر باشد، کارتان تازه‌تر خواهد بود. من از نگاه کردن به کارهای طراحی گرافیک اجتناب می‌کنم. وقتی به کارهای دیگر در حوزه کاری خودتان نگاه می‌کنید، در معرض خطر ایجاد کارهایی قرار می‌گیرید که قبلا انجام شده‌اند.

بعضی وقت‌ها باید از پشت میزتان بلند شوید!

والش در فرایند پروژه‌های طراحی، خصوصا پروژه‌های طراحی هویت برند، عموما به بریف‌ها، جلسات و مباحثات روتین اکتفا نمی‌کند. او همواره تاکید بر لمس و زیست کردن در فضای مشتریانش دارد تا بهترین تجربه و خدمات را به آنها ارائه دهد. برای مثال در طراحی هویت برند Zooba که یک رستوران غذا های خیابانی در قاهره مصر است، به همراه تیمش به قاهره سفر کردند. آنها از دفتر کارشان هزاران کیلومتر دور شدند تا زوبا را این‌بار خارج از صفحه کامپیوتر و برگه‌های کاغذ لمس و تجربه کنند. آنان برای طراحی هویت این برند از زیبایی‌های بصری خیابان‌های قاهره مثل: کالیگرافی‌های دست‌نویس روی گاری‌های خیابانی کثیف، نوارهای طرح دار هندسی، کاشی‌های رنگی و نقاشی‌های دیواری الهام گرفتند و هویت زوبا را همان‌گونه که واقعا هست،مثل یک گشت و گذار خوش‌مزه میان مدرنیته و کلاسیک سنتی طراحی کردند. حتی برای طراحی تایپوگرافی این برند سراغ «محمد محد» خوش‌نویس اهل قاهره رفتند. آنها به کسی نیاز داشتند که زبان مادری‌اش عربی باشد و تایپوگرافی آن منطقه را درک کند. آنها اول مشتری خود را با پوست و گوشت و استخوان درک کردند و سپس دست به کار شدند.

بد نیست اگر دیوانه وار صریح باشی!

والش همواره بر این مسئله تاکید دارد، اینکه هیچ اشکالی ندارد اگر ما به عنوان یک شخص یا صاحب یک برند تمایلات سیاسی، اجتماعی یا جنسی داشته باشیم و نباید از ابراز آن بترسیم. چراکه امروز ما با دانا ترین و باهوش ترین نوع مخاطب در تمام طول تاریخ سر و کار داریم و اگر صداق نباشیم، آنها خواهند فهمید و نظرشان نسبت به ما تغییر خواهد کرد. والش همچنان که در استایل کاری خودش همیشه به این مسئله توجه بسیار زیادی کرده، در طراحی هویت برند «Lex» نیز این مسئله را نمایان کرده. لکس یک شبکه اجتماعی برای گفت و گو، بیان احساسات و گسترش ارتباطات جوامع LGBTQAI است. والش برای هویت این برند از کلیشه‌های موجود و مرزبندی‌شده استفاده نکرد؛ مثلا در انتخاب رنگ این برند، از استفاده رنگ آبی که عموما مورد علاقه شبکه‌های اجتماعی است یا الگوهای رنگین کمانی پرهیز کرده و به جای آن از رنگ سبز بهاری بسیار پر جنب و جوشی استفاده کرده که نشان‌دهده دوستانه بودن و رشد روزافزون این برند است. همه چیز در هویت برند لکس خودنمایی می‌کند. اینجا جایی برای خجالت کشیدن وجود ندارد. همین حجم از صداقت است که باعث می‌شود عموما این برند را بپذیریم و به آن حس خوبی داشته باشیم.

در نهایت…

توجه جامعه دیزاینرها به فرایند‌های طبیعی، فیزیکی و انسانی در طراحی، می‌تواند به ما در خلاق‌تر بودن و تبدیل کردن دنیای اطرفمان به محل بهتری برای زندگی کمک کند. اینکه یکدیگر را فارغ از نژاد، قومیت، جنسیت و… انسان تلقی کنیم و بدانیم که درحال حاضر این انسان است که دیزاین می‌کند نه ماشین، به ما کمک می‌کند درک بهتری از محیط و کارمان داشته باشیم و بتوانیم دروازه‌های خلاقیت را به روی خودمان باز کنیم.